De eerste reeks bladsluitingen is klaar.  Aan de achterkant zit een stukje wollen mantelstof, ter versteviging. Ik dacht eerst, wat zal ik daar nou eens tegenaan maken? Heb aan leer gedacht, maar dat is voor anderen dan misschien lastig naaien. Moet je weer een speciale naald hebben enzo. Linnen? Nee dat rafelt. Bepaalde mantelstof rafelt niet :)

Dan nog een nieuwe cape. Ik had niet genoeg stof om er een capuchon op te zetten. Dus ik dacht, ik vilt er een mooie vegavacht bij als kraag. En natuurlijk een van de nieuwe sluitingen. Een vegavacht is een vervilte vacht. Alleen geschoren wol, zonder huid. Het schaapje leeft nog. Deze wol komt van de stadskudde in Groningen, Schoonebeeker schaap.